zondag 19 december 2010

Spoorloos

Gisteravond, Lara had een sint-kerstfeestje bij vriendinnetje, Frank en ik zouden uit eten gaan. Jelle had wraps gemaakt voor Lara en hem, ze hadden de afwas opgeruimd en wij zouden Lara wegbrengen en daarna naar het restaurant rijden en dorp verder op. Maar waar was Jelle?

Hij had de honden naar binnen gedaan, hij loopt liever geen pas te veel om weer zo snel mogelijk met zijn grootste hobby bezig te zijn.... maar boven stond zijn computer aan maar Jelle in geen velden of wegen te bekennen....

Zijn jas hing aan de kapstok, schoen stonden er ook nog, klompen die hij mogelijk anders aan kon trekken ook.... hij zou toch niet uitgleden zijn.... dus zoeken om het huis....en roepen maar nee niks.


Zou hij zijn fiets aan het ophalen zijn bij de bushalte? Lara ondertussen weg gebracht maar het zit je dan toch niet lekker.... waarom kan hij nu niet even zeggen ...... dat hij weg is...

Lara weg gebracht en toch maar weer terug naar huis. Je zit toch niet lekker in een restaurant als je niet weet waar hij zit. Thuis nog steeds geen Jelle.... hoe is het mogelijk... hij kan toch niet zomaar opgelost zijn. Het hele huis nog een keer door gezocht, de stallen, maar niks...

Wij worden allebei een beetje onrustig, niks voor Jelle om zomaar weg te zijn.... Bel naar huis van zijn vriendje of hij daar is. Maar daar was de oplossing. Jacco zijn vriend loopt bij de buren stage op de boerderij en wat bleek. Jelle was samen met hem aan het melken. Gelukkig hij was terecht en weer is wat anders dan achter de computer, we moeten het natuurlijk ook positief bekijken.



Het kan nog erger..... een paar jaar geleden, het begon schemerig te worden en besefte dat Jelle er nog niet was.... vreemd, had ik over het hoofd gezien en of andere voorstelling op school of zo.... school gebeld ze waren wel weg geweest maar waren rond 4 uur terug geweest, hij zou naar huis zijn gegaan..... met de bus....



Zoeken naar een telefoonnummer van een vriendje die zei dat hij de bus had gepakt, dat was het laatste wat ze hadden gezien... zou hij langs een andere vriendje zijn gegaan ... iedereen gebeld maar geen Jelle.... Ik voelde de paniek toeslaan, waar zit dat joch.... Juf belde weer of hij al terecht was maar nee.... en het werd later en later. Frank onbereikbaar, auto stond voor de deur met pech. Waar moest ik zoeken. Vriendin gebeld met auto, 112 gebeld dat mijn zoon zoek is.... of er problemen waren thuis... nee, hij is gewoon een heel leuk joch en grote goedzak, niks voor hem om niet naar huis te komen. De moeder van de jongen was ondertussen gearriveerd, de politie onderweg... en de paniek sloeg per minuut meer toe. Lara ging nog even boven kijken en wat denk je ligt meneer gewoon in bed! Hij was meteen uit school naar boven gelopen, geen gedag gezegd en in een diepe slaap gerold, zonder te weten de hele heisa die rond zijn persoontje afspeelde. Wat was ik blij kon hem wel doodknuffelen. De dag er na had hij natuurlijk behoorlijk de lachers op zijn hand op school.

4 opmerkingen:

  1. Gelukkig maar dat Jelle toch weer opdook...ze zijn zich vaak van geen kwaad bewust, maar denken ook vaak niet verder dan hun neus lang is hi hi!

    Nog een fijne zondag! Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk zo'n verhaal.hahaha

    Mijn dochter had er ook een handje van op de CAMPING.
    Echt alle stacaravans aflopen, om te kijken waar ze uithing.

    "Gewoon" ergens kaakjes eten bij een of andere oma.....
    Moet toch kunnen....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een heerlijke verhalen (vooral voor later...) maar op het moment zelf kun je je dan toch behoorlijk zorgen maken. Fijn dat het allemaal goed is afgelopen!

    Fijne avond,
    Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wat blij dat hij snel terecht was! lieve groet, @nne

    BeantwoordenVerwijderen