Allemaal de beste wensen

Het weer werkt lekker mee zo, met het mooie pakje sneeuw buiten, het zonnetje erbij.
Echt een kerstgevoel!!

Wens iedereen een hele leuke kerst toe en het allerbeste voor het nieuwe jaar!!

Kerstboom

Dinsdag op de valreep nog een kerstboom gehaald samen met Frank, Jelle was laat uit school, dus die hadden we ook maar meteen opgepikt, dus met zijn allen naar het tuincentrum voor een boom, we waren aan de late kant, het was bijna sluitingstijd, dus snel een mooi boom uitgezocht en daarna nog wat kerstverlichting gekocht, vorig jaar deed de oude verlichting het voor de helft, nu maar twee snoeren aangeschaft.

Natuurlijk 's avonds meteen de boom op zijn plek gezet in de standaard...... maar waar was de kerstverlichting.... ik had het bonnetje voor de kerstboom kon ik me herinneren, maar de kerstverlichting... nee die had ik niet gepakt... en Frank dan ook niet... en Jelle ook niet.... dus daar stond de boom, en veel verder kwamen we niet dan een kale boom.... de volgende dag de kinderen naar school gebracht en meteen door gereden naar het tuincentrum, gelukkig wisten ze ervan en kreeg ik als nog de kerstverlichting mee en kon ik thuis weer verder met optuigen van de boom.

Vrijdag zijn de laatste 2 puppen naar hun nieuwe baasjes gegaan, de puppyren stond er wat verloren bij zo leeg zonder puppen.... leeg nestchyndroom, dat ik die meteen maar het afgebroken en daarna flink aan het schuiven geweest met de meubels, realiserend dat het voor het eerst was dat de kamer weer leeg was zonder computer en zonder ren en het eindelijk een beetje gaat worden zoals ik gehoopt had, wil nog wel een tafeltje of zo, maar daar wil ik spontaan tegen aanlopen zeg maar en er direct voor vallen, dat werkt bij mij het beste.

Ik had van de zomer een heel mooi tafeltje gezien, ik was er opslaag verliefd op.... maar we gingen nog op vakantie, als we nou niet uit eten gingen tijdens de vakantie, ik die na de vakantie mocht kopen van Frank. Ik braaf de hele vakantie gekookt.... maar helaas het tafeltje was verkocht net na onze vakantie.... gatver had ik maar een optie erop genomen.... ik moest echt drie keer slikken en kon me zelf wel voor de kop stoten, ik was er behoorlijk verliefd op.... nou ja, ik wacht dus op de volgende liefde op het eerste gezicht, al vind het moeilijk om het tafeltje uit mijn hoofd te zetten. Maar heb geen keuze, dus we lopen er wel een keer tegen aan.

Verlanglijstje

Het boek van "New Farmhouse style" van Terry John Woods staat op mijn verlanglijstje, hier even wat mooi plaatjes!

Sober landelijk

Mooi sober landelijk, daar hou ik van, mooie kalkverven, puur linnen en jute. Stoere meubels waar je de gebruiksporen kunt waarnemen.

Pubers van mars ouders van venus

Als ouders van drie kids, is denk is de moeilijkste fase de puberfase. Onze oudste is deze fase gelukkig voorbij, ik heb momenten gehad dat ik dacht als het mijn kerel was had ik accuut een echtscheiding aangevraagd, maar ja het blijft natuurlijk onvoorwaardelijk. De oudste is haar wilde haren kwijt en kun je er nu wel af en toe vreselijk om lachen.

De andere twee zitten er midden in. De middelste is de makkelijkste, ik weet niet of het komt dat hij een jongen is, of dat hij gewoon een makkelijk karakter heeft. De jongste is op veel zelfkritiek en af en toe een ochtendhumeur ook best nog redelijk of ik begin aan mijn status als pubermoeder te wennen, dat kan het ook zijn, dus los het maar meestal op met een dosis humor.

Want ouders...... die zijn echt de stomste van de hele wereld op het moment. Als mijn man en ik elkaar een knuffel geven wordt dat vaak vanaf de zijlijn met euh..... gatver afgedaan, ja, het liefst willen ze gewoon aannemen dat ze door de ooievaar zijn gebracht of een directe afstammeling zijn van de heilige Maria zelf, want verder wil je dat natuurlijk niet weten als puber zijnde.

Ik kan het me ook wel herinneren van vroeger hoor, het hoort er gewoon bij, los weken zeg maar.

Mijn vader had een één of andere Amerikaanse auto gekocht, ik vond hem echt wanstaltig monsterlijk grote bak........ als hij me dan naar school bracht vroeg ik of hij me op de hoek af wilde zetten, daar wilde je gewoon niet bij horen..... bij die bak en ouders. Zo ook vanmorgen.

Vanmorgen werd ik kwart voor acht wakker, hoefde er even niet vroeg uit.... althans...... Lara was nog niet wakker, Jelle moest later beginnen.... maar Lara had zich verslapen, meestal dikke paniek, maar nee vandaag viel dat mee.... wil je me naar school brengen mam.... oké altijd handig mams, als het uitkomt, dan kunnen ze heel handig van hun probleem mijn probleem maken. Oké, ik moest toch nog wat boodschappen halen dus vooruit maar weer. Ik had alleen niet zin om me nu extra te gaan haasten.... ze was immers toch al te laat.... het viel me mee dat ik niet een briefje moest schrijven met één of andere smoes, ze ging zelf op haar blaren zitten.

De fietsen achterop de fietsendrager van de auto gezet, radio lekker hard aan, op naar school. Vlak voor dat we bij school moest ik van madam de radio zachter zetten, ik had het raam op een kiertje gezet... die moest dicht en of ik haar a.u.b. voor de hoek af wilde zetten, zodat (het eerste uur was net voorbij) de kinderen mij niet konden zien, want daar wil je toch niet mee gezien worden mams......

Dus ik kon het niet laten en parkeerde de auto pal voor de menigte kinderen die buiten op het schoolplein rond liepen, stapte uit om Jelle te helpen met de fietsen van het rek te halen, hield me in om haar niet uitgebreid gedag te zoenen , haha, wat kunnen mama's toch gemeen zijn!!!

Gelukkig hebben ze ook pubervriendje en vriendinnetjes, want van hun kant hoef je het nu niet te verwachten, wij zijn immers de stomste ouders van de hele wereld, waar ze af en toe het schaamrood van op de kaken krijgt.... en het liefst niet bij horen. Hun helpen ze er gelukkig aan herinneren dat ze best toffe ouders hebben. Van de week kreeg ik nog een mooi compliment van een vriendinnetje van de oudste, die vond me er nog mooi en jong uit zien voor mijn leeftijd, haar moeder was in haar ogen net een pelikaan met onderkin (arme mams), nou dat compliment steek ik dan blij in mijn zak, en voor de rest moet ik er erg om lachen.

Rondje wand en computerhoek

Op de laatste loodjes na is het eind toch echt in zicht, vandaag gaat de vloer nog een keer in de verf, heb een leigrijze tint gebruikt van Pure and Original (die hadden wat meer mooie grijze dan F&B), op de wand zit verf van Farrow & Ball die is prachtig mat, hoopte eigenlijk dat de vloerverf dat ook zo hebben, helaas is hij wat glimmender uitgevallen dan me eigenlijk lief was, maar oké ik laat het zo, het veegt ook wel erg makkelijk schoon zo.

De computerhoek hoek bevalt prima zo, heerlijk geen snoeren meer over de vloer (ergenis nr. 1). Ik kan overal bij met de stofzuiger. Dit project is lekker klaar.

Dat we hier kwamen wonen had ik grote verbouwplannen (zelfs de indeling had ik dan iets gewijzigd, heleboel tekening had ik er van gemaakt).... alleen het geldschip kwam nooit, we zijn maar ergens begonnen met nul, stukje bij beetje.

Toch verbaast het me dan wel weer dat er ook wel weer dingen zijn gebeurd, het langzaam steeds meer je huis wordt, de zeventiger jaren stijl die het huis van binnen had langzaam verdwijnt. Het leuke is van langzaam dingen doen dat je meer de tijd kunt nemen dan dat je in één keer regioreus aan de gang gaat en achteraf denkt... had ik het niet anders moeten doen. Het ontwikkeld zich zo langzaam. Nu nog doorsparen voor een houten vloer, de ruwe zwembad tegels vind ik niet echt fraai. Ach ja, we moeten wat te wensen over houden. Frank is vandaag weer begonnen aan de deur, die krijgt nu een mooi lijst en dan kan die ook de grondverf in. Het is in ieder geval leuk om te doen allemaal en dromen moet je houden toch.

Herfst

(foto's country living en deels van mezelf)

Ondanks dat ik het er buiten prachtig uit vind zien, heb ik altijd een beetje moeite met de herfst.... het is net of ik in een soort slaapstand ga.... in de lente en zomers lijkt er aan mijn energie geen einde te komen, maar zodra de dagen korter worden.... heb ik het gevoel of ik toe ben aan een soort winterslaap...... laat me maar even en maak me het voorjaar maar weer wakker gevoel....

Denk toch dat ik nu eindelijk maar eens zo'n lichtbak ga aanschaffen om zo aan het aantal lux te komen. Dit neem ik me al jaren voor maar nog nooit gedaan, maar baadt het niet schaadt het niet

Tussen boer en vrouw door.

Gisteravond is onze hond bevallen van 4 mooie puppen. Een week of wat geleden had ik door dat ik iets over het hoofd had gezien, dat ze niet dik was van teveel eten..... een verrassinkje dus. Het lastig was dat ik niet precies wist hoever ze was... en het een beetje gissen was naar de uitgerekende datum, dus goed onze rooster op elkaar afgestemd, kijken of alles rustig was thuis. Maar goed mijn schoonmoeder zegt altijd het komt als het klaar is, dus ook in dit geval.

Alhoewel het lijkt wel of de hondjes het precies uitkienen dat je thuis bent wanneer ze gaan bevallen, ze zoeken meestal een mooi moment uit dat jij alle tijd voor ze hebt dat ze bevallen, tot nu toe is dat bij alle nesten nog zo gegaan. Zo ook deze keer, Frank had de laatste hand gelegd aan het vloertje in de computerhoek..... alles is scheef in een oud huis het was wat meer werk dan ik had gedacht, maar goed die ligt er dus in, alleen nog een verfje en dan is die klaar!

Ik had slecht geslapen de nacht ervoor.... geen oog dicht gedaan zeg maar. En weinig puf om veel te doen, dat ik even lekker op de bank ben gaan slapen, Diva nestelde zich lekker naast me. Later was ze nog even de tuin in en kwam daarna al hijgend binnen, dus maar even wat spullen klaar gezet voor de naderende bevalling, lekker bij de bank en de tv. Ondertussen na aardig wat bevalling weet je wel wat je te wachten staat, dat ik me er niet druk meer om maak. Frank was ook thuis altijd wel handig, ik red het prima alleen, maar met navelstrengtjes door knippen altijd wel handig, met hondjes te grootte van een muis.

Lekker de tv aangedaan, de Brug kwam, mooie serie van al weer wat jaartjes geleden, dus wel weer even leuk om te volgen, eten besteld (daar had ik geen zin meer in om achter het fornuis te gaan staan), dus we zaten prins heerlijk. De eerste twee puppen werden geboren, toen was het even rustig. Boer zoekt vrouw kwam, altijd erg leuk om te kijken, erg favoriet bij ons. Heb altijd wel wat met het landleven, als kind had ik best boerin willen worden, leek me wel wat..... alleen als ik naar Boer zoekt vrouw kijk wordt ik minder blij van de mannen daar (uitzondering daar gelaten hoor, er zit best een leuke vent bij). Zijn het meestal prototype mannen...... over de veertig...... meestal wonend bij mams met dikke onverwoestbare eiken meubels, niet echt spraakzaam, meer dan koetjes en kalfjes komt er niet uit en tot nu toe hebben ze hem alleen gehad om mee te plassen en ben bang als ik nu enkele kandidaten bekijk dat niet gaat veranderen..... Ze krijgen ze nu toch werkelijk op een presenteerblaadje aangeleverd de dames, zou je zeggen..... maar ze missen echt een factor zou Frank zeggen..... hoe je er mee om moet gaan met dames...

En ach ook niet echt verwonderlijk... bij hun geboorte hebben ze zich al niet druk hoeven maken wat ze zouden worden.... boer dat is duidelijk, mams kookt en doet de rest. En bij de koeien of plantjes kun je toch ook niet echt je verhaal aan kwijt, dus praten is overbodig... en over gevoelens al helemaal niet.... dat hebben ze ook niet geleerd en het meubelair gaat nog eeuwen mee, dus waarom zou je er druk overmaken. Zijn leven is met de minuut uitgetekend zeg maar, met weinig verrassingen en veel stiltes....

Dus ik vermaakte me kostelijk om de sociaal onhandige absoluut a-romantische boeren... als Yvonne vraag wat voel je dan.... en er niet meer uit komt dan "Ik weet niet"..... en dan lacht als een boer met kiespijn...)), bij de andere kriebelde (althans helemaal zeker was hij daar niet van... misschien was het wel zijn grote teen) het al wat alleen ging het niet van zijn kant komen om toenadering te zoeken... de meest spraakzame dame liet hij naar huis gaan. Die vond ik ook niet echt bij hem passen hoor (die had toch dood gebloed op de boerderij met stille Willie), maar het zou toch wel de stiltes een beetje doorbreken. Nog zo'n zwijgzaam typje bleef... gezellig twee stille Willies, ik denk dat ze er een handleiding bij moeten geven... over de bloempjes en bijtjes... want daar heeft hij volgens mij geen kaas van gegeten.... prins charming...))-. Maar denk dame in kwestie ook niet en ze zal wel gauw tevreden zijn.

Ach mijn boerderij heb ik, voel me af en toe wel een boerin hier met de beestenboel, maar gelukkig heb ik ook nog een leven er naast wat meer van de wereld is en getrouwd met iets verrassender, romantischer, spraakzamer en charmanter type man. Meer van de wereld zeg maar, niet elke dag weten wat er gebeuren gaat,dat past meer bij mij. Van mij hoeft dat niet zo zo'n uitgetekend leven, ik hou wel van verrassingen.

Tussen Boer en vrouw is Diva bevallen van 4 puppen, 1 heer en 3 dames! Al met al een prima bevalling, en het is een schattig moedertje. Nog een leuke verrassing!!