Koffietijd

Soms heb je van die dingen die af en toe weer omhoog drijven in je geheugen, omdat het zo'n raar voorval is, dingen die je niet dagelijks gebeuren.....



Wij hebben een houtkachel en stoken veel. Omdat we een rieten dak hebben moet je de schoorsteen jaarlijks laten reinigen voor de verzekering.

Niet echt mijn favoriete klusje..... niet dat we het zelf doen, maar het wordt gedaan. Maar zie er altijd tegenop, heb het idee dat mijn hele huis onder een roetwolk verdwijnt, mijn meubels ect. Toch valt het achteraf altijd wel mee en denk ik waar maak ik me druk om.

Zo ook deze keer, het is al weer een aantal jaren geleden. Kwam de schoorsteenveger en grote blonde vent, met enorme roetzwarte handen en her en der wat vegen op zijn gezicht.

Dus hij eerst het dak op, daarna zit er een luik op zolder in de schoorsteen waar die hij dan uitveegt en vervolgens gaan hij naar beneden, daar zit nog een luikje naast de kachel en die wordt dan uitgezogen.

Dus de klus weer geklaard en vraag of hij koffie wil en slaat deze aanbieding niet af, dus ik zet ondertussen koffie, terwijl hij zijn roethanden was, waarbij ik me dan afvraag of die ooit helemaal schoon worden, en inderdaad helemaal schoon worden ze niet.

We gaan aan de keukentafel zitten, hij begint te vertellen...
Hij had dit ook wel willen hebben een boerderijtje wat paardjes bij de deur.. hij praat honderd uit.

En voor ik het weet krijg ik zijn hele levensverhaal onder de koffie te horen, hij was gescheiden. Hij had het er wel moeilijk mee, maar goed zijn dochter vond het nog erger... die was gisteren opgenomen in een psychiatrische inrichting, die kon het allemaal niet aan...

En voor dat ik het weet barst hij in tranen uit en daar zit ik dan met grote blonde man die heftig zit te snikken... weet me niet echt goed raad met de situatie, zit niet dagelijks met snikkende mannen aan tafel, maar probeer maar een luisterend oor te zijn... had het met hem te doen...

Ja waar koffie al niet goed voor is..... hopelijk zijn hart gelucht.

Terug op het nest

De ooievaar was weer terug op het nest 11 februari, vroeg dit jaar. Ik maak me allang geen illusie meer dat hij blijft..... Na 2 jaar verstokt vrijgezel op het nest te hebben gehad, leek hij zowaar vorig jaar een vriendin te hebben gevonden.... maar daarna waren ze verdwenen en heb ik zie niet weer gezien, dat hij vrijgezel was sliep hij 's nacht op het nest..... afgelopen jaar dus bijna helemaal niet meer gezien.



Onze oudste is ook weer terug op het nest...

Twee weken geleden belde ze, ik stop met studeren zei ze.... ik krijg al lang geen grijze haren meer van, de verantwoording bij haarzelf gelegd, zij was het die dit wilde, niet ik, dus ja dat moest ze voor haarzelf weten vond ik. Vond het wel jammer dat wel.... maar kon het me ook wel voorstellen, ze woonde al 2 jaar samen met haar vriend die 14 jaar ouder als haar was, ze miste hem door de week.....

Ze hadden die dag 2 jaar een relatie, vroeg of ze nog langs kwam het weekend, maar ze gingen het vieren, uit eten iets leuks doen..

's Avonds belt ze weer het is UIT, zijn haar woorden... oké ik moet nog even schakelen.... eerst stoppen met studeren en daarna een punt achter een relatie van 2 jaar. September was het ook even 3 weken uitgeweest (toen miste hij haar na 3 weken zo..). Hij werkt in het bedrijf van zijn ouders... en die zijn tegen op hun relatie, Carlijn te jong vonden ze.... wat een hoop spanning gaf... hij een tijdje zelfs uit het bedrijf geweest... zijn ouders draaide hem de rug toe.

Maar ja dat vond hij ook wel weer moeilijk denk ik.... dus het was over. Carlijn belde dat ze naar een vriendin ging en de dag erna thuis zo komen.



De dag erna maar weer gepraat, vond het zonde.... haar studie.... niet dat het al te geweldig gaat tot nu toe, maar goed, haar kop er niet helemaal bij, dat ze zich nu mooi kon focussen op haar studie. Tegenwoordig je als meid ook moest kunnen handhaven in de maatschappij, de eindstreep in een relatie niet altijd vanzelfsprekend is.... Het was wat ze zelf wilde na 2 jaar als tandartsassistent te hebben gewerkt doorleren voor mondhygiëniste. Niets gaat vanzelf dus hup ga er voor.

En daarbij, wat was er leuker dan nu als vrijgezelle student in Groningen te zitten, ben je jaloers mam vroeg ze, nee dat niet hoor, maar ik had het wel geweten als ik haar was. In september was alles stom aan jongens van haar eigen leeftijd.... studenten ect..... , maar van de week belde ze me op helemaal in haar nopjes, het is geweldig hier!!! Ze heeft de smaak te pakken (hopelijk ook met haar studie.... en niet alleen de feesten...)

Zie je wel geen hand vol maar en land vol(zei mijn moeder altijd als we luddevude hadden), geniet ervan je kunt nog lang genoeg getrouwd zijn.



De weekend zijn wel weer rommelig en moet mijn draai er wel weer in vinden, na bijna 2 jaar afwezigheid van onze oudste..... het huis is vol.

Frank heeft van het weekend de bomen in de tuin om gehaald met 2 vrienden en ben altijd wel een beetje jaloers op mannen, ze kunnen zich zo heerlijk op een ding storten, terwijl ik altijd het gevoel heb dat alles er tussen door moet..... ook naast je werk...multitasken

Het blijft voor me gevoel altijd wel op mijn schouders liggen, de was... het huis, wat eten we vanavond, de boodschappen. Vandaag ook het leek wel huishouden Jan Steen.... uitsmijters bakken, koffie zetten, de kinderen die om de beurt naar beneden komen... er is geen doorkomen aan, en wat heb ik eigenlijk gedaan die dag?



Lang leve maandag!!