Afgelopen dinsdag beviel Juul, het was een moeilijke bevalling, de zwaarste van alle nesten die ik mee gemaakt had. En gelukkig was het bevalling nr. 18 en voldoende ervaring om het tot een goed einde te brengen, maar het was spannend. We kregen geen centimeter kado zeg maar. Gelukkig kon ik Frank bereiken, die was onderweg uit Brabant of hij daarna naar huis kon komen om mij te helpen. Mijn Dr. Vlimmen, hij blijft altijd heerlijk de rust zelf, prettig om erbij te hebben dan.
Bij de derde pup hadden we zoiets van ons mag het de laatste zijn, maar nee nog de dikste beer voor het laatst.... die had het even moeilijk dat hij geboren werd, maar hem opgewreven met theedoeken en wat lucht ingeblazen en zo waar begon hij ook te piepen en als je ziet hoe dapper hij nu bij zijn mams ligt te drinken blijft het een wonder.
Carlijn en William hebben voor ons Lara nog even opgehaald bij haar vriendje, dat schoot erbij in, dus dat was wel even prettig. En ja wie zat er op het nest! Onze vriend Olly!!!! Hij is terug en wel toepasselijk op deze dag een echte ooievaar voor de puppen!!
Ondertussen wordt er heel wat heen en weer gemaild van mensen die een pup willen. Ik moet echt goed opletten wie, wat wil, dus maak er dan een lijst van anders ben je het overzicht compleet kwijt tussen alle mailberichtjes. Dat heb ik nl. 1 keer gehad, dat ik een hond dubbel(te veel) had verkocht..... en ik dat pas opmerkte tijdens het ophalen..... complete paniek natuurlijk en dan 1 vertellen dat het feest niet doorgaat. Dus dat moet ik voorkomen.
Nu werd ik ook gemaild door een mevrouw uit buitenland. Ze wilde ook een pup, maar goed ze was niet als eerste op mijn lijstje, ze bleef maar mailen, tig mailtjes, met foto's erbij van honden hoe ze eruit moesten zien... vlekje hier.... vlekje daar. Zus zo. Ze wou kiezen... maar goed ik vond dat nog wat te vroeg... die wilde ze graag. Frank zei ach hup geef haar die, dus ik gemaild oké je kunt die krijgen. Is hij helemaal symmetrische getekend, ja of je moet er een minimeter naast leggen....toen ging ze weer van de hak op de tak springen, weer foto's erbij wat ze wou.....ze wou ook showen of ik nu al kon zien of hier een kampioen in de wieg ligt..... Mijn geduld begon op te raken, de meeste mensen willen gewoon een leuke hond, een makkertje voor het leven, maar zij wilde iets wat niet bestaat, dit loopt dan voor je gevoel uit op een teleurstelling vooral als de hond dan later niet aan haar abnormale hoge eisen voldoet.... arm beestje. Ik vond het mooi geweest en mail haar dat ze mij begon te irriteren of ze een andere fokker wil gaan zoeken, dat ik voor haar niet de geschikte hond heb. Dit moet je niet willen.....
Ze deed me denken aan een paar klanten die we ooit in de winkel hadden.... Frank zei toe (die had ze al eens geholpen) ga jij ze maar helpen....... ze vroegen me het hemd van mijn lijf.... Waar kwam dit vandaan, waar dat, wat voor stof dit, wat voor houtsoort.... tot het ziekelijk aan toe.... en maar geduldig blijven en lachen terwijl je op een gegeven moment van binnen ploft..... je weet dat ze toch niet gaan kopen, maar je uren bezig houden, als een klein kind met vragen WAAROM..... WAAROM DIT EN DAT........grrrr..... Ze zuigen je helemaal leeg...
Gelukkig zijn dit uitzonderingen en zijn de meeste mensen gewoon allemaal erg leuk en allemaal blij als ze met hun pup naar huis gaan. Daar doen we het dan allemaal voor, dat geeft energie.
Je kunt niet iederen tevreden houden denk ik maar, dus de eer maar aan een ander.
