Koffietijd

Soms heb je van die dingen die af en toe weer omhoog drijven in je geheugen, omdat het zo'n raar voorval is, dingen die je niet dagelijks gebeuren.....



Wij hebben een houtkachel en stoken veel. Omdat we een rieten dak hebben moet je de schoorsteen jaarlijks laten reinigen voor de verzekering.

Niet echt mijn favoriete klusje..... niet dat we het zelf doen, maar het wordt gedaan. Maar zie er altijd tegenop, heb het idee dat mijn hele huis onder een roetwolk verdwijnt, mijn meubels ect. Toch valt het achteraf altijd wel mee en denk ik waar maak ik me druk om.

Zo ook deze keer, het is al weer een aantal jaren geleden. Kwam de schoorsteenveger en grote blonde vent, met enorme roetzwarte handen en her en der wat vegen op zijn gezicht.

Dus hij eerst het dak op, daarna zit er een luik op zolder in de schoorsteen waar die hij dan uitveegt en vervolgens gaan hij naar beneden, daar zit nog een luikje naast de kachel en die wordt dan uitgezogen.

Dus de klus weer geklaard en vraag of hij koffie wil en slaat deze aanbieding niet af, dus ik zet ondertussen koffie, terwijl hij zijn roethanden was, waarbij ik me dan afvraag of die ooit helemaal schoon worden, en inderdaad helemaal schoon worden ze niet.

We gaan aan de keukentafel zitten, hij begint te vertellen...
Hij had dit ook wel willen hebben een boerderijtje wat paardjes bij de deur.. hij praat honderd uit.

En voor ik het weet krijg ik zijn hele levensverhaal onder de koffie te horen, hij was gescheiden. Hij had het er wel moeilijk mee, maar goed zijn dochter vond het nog erger... die was gisteren opgenomen in een psychiatrische inrichting, die kon het allemaal niet aan...

En voor dat ik het weet barst hij in tranen uit en daar zit ik dan met grote blonde man die heftig zit te snikken... weet me niet echt goed raad met de situatie, zit niet dagelijks met snikkende mannen aan tafel, maar probeer maar een luisterend oor te zijn... had het met hem te doen...

Ja waar koffie al niet goed voor is..... hopelijk zijn hart gelucht.